donderdag 28 oktober 2010

Manon voor het eerst met kleren aan gezwommen

Vandaag was het dan eindelijk zover. Mijn kleine grote meid mocht vandaag voor het eerst met kleren aan zwemmen. Dat was voor haar en voor mij best even een spannend moment. Omdat Tom lekker een paar dagen nog vrij genomen had, was hij ook mee met Lianne, dus dat maakte alles nog leuker natuurlijk.
Het in het water springen ging goed. Je kon wel goed zien dat ze even schrok en een beetje moeite had om vooruit te komen in het water. Ze was deze keer ook als laatste weer terug, terwijl ze normaal gesproken echt altijd als eerste is (ja, ze maakt er elke keer weer een wedstrijdje van, wel leuk om te zien, haha)
Maar...ze heeft het maar mooi gedaan. Heen op haar buik, toen onder het touw door en terug op haar rug en toen mochten de kleren weer uit. Daar had ze nog best moeite mee. De badjuf had haar t-shirt al uitgedaan, maar die broek....dat ging maar moeizaam. Toen ze het eindelijk voor elkaar had liep ze gauw weer terug, met haar waterschoenen nog aan....en die moesten dus ook nog uit, haha. Uiteindelijk is ze daarna weer als eens speer door het water gegaan, maar na afloop was het arme kind helemaal gesloopt en had ze erge last van hoofdpijn (waarschijnlijk door de spanning). Ze heeft ook niet meer gegeten, voelde zich niet zo lekker en had een beetje verhoging ook. Nog wel even lekker in bad gedaan en haren gewassen en daarna viel ze ook zo in slaap...
Hopelijk is ze morgen weer helemaal opgeknapt, want ze heeft een verjaardagsfeestje van iemand uit haar klas.

Totally white

Op het scrappassion challenge blog (http://scrappassionchallengeblog.blogspot.com/) was deze maand een erg gave challenge. Je moest een totale witte layout maken. Alles moest dus in het wit, behalve de foto, die mocht in kleur. Ik heb gekozen voor een zwart-wit foto van onze bruiloft, vond hem er helemaal bij passen zo.

Mijn gekregen kettingtaartje

Omdat sommigen toch wel nieuwsgierig waren naar het taartje wat ik gekregen had, hierbij dan nog even de foto:

dinsdag 5 oktober 2010

Kettingtaartje

Aangezien ik buiten mijn hobby scrappen ook graag taarten maak, heb ik me ongeveer een jaar geleden aangemeld voor het taartenforum. Inmiddels ben ik al een hele tijd (zeker zo'n half jaar al) niet meer actief op dat forum, omdat ik de sfeer daar helemaal niet prettig vind. Er hangt echt een sfeer van "kijk mij eens goed zijn". Nieuwkomers worden daar nauwelijks getolereerd, laat staan dat er gereageerd wordt op hun werk. Maar goed, ruim een half jaar geleden had ik mij heel spontaan aangemeld voor de kettingtaart. Dat werkt zo: iemand maakt een taartje voor jou en als jij die ontvangen hebt mag jij voor iemand anders weer een taartje gaan maken. Aangezien ik er steeds maar niks van hoorde (nadat ik het ook al een paar keer gevraagd had) had ik er eigenlijk helemaal niet meer aan gedacht. Ik dacht nog: dan niet, lekker rustig zo, geen forum meer en ook geen taarten voor onbekenden meer.
Totdat ik vlak voor mijn verjaardag ineens een mailtje kreeg dat ik aan de beurt was om iets te maken en toen kreeg ik ook meteen een berichtje dat iemand bij mij een taartje langs zou komen brengen. Dat laatste nou...daar heb ik enorme pech mee gehad zeg!
Die taart was gemaakt door een beginner. Nou is daar echt niks mis mee, maar toen ik de taart wilde ontdoen van het cellofaan dat er omheen zat rook ik al een rooklucht. En ja als je niet rookt is dat gewoon echt vies. Dus ik dacht nog: ben benieuwd of die taart ook naar rook ruikt...en ja hoor...die wilden wij dus echt niet meer opeten! Ik heb hem nog open gesneden om te kijken naar de vulling....nou, ik kan je vertellen dat ik daar al helemaaaaaal niet vrolijk van werd. Er zaten gewoon zwarte stukjes in en er werd al gegrapt dat dat stukjes as waren. Nou, die taart is dus ook linea recta de prullenbak in gegaan...en ik heb de desbetreffende dame er een mail over gestuurd.
Maar goed, nu was ik dus zelf aan de beurt om iets te gaan maken. Aangezien ik dus niet meer op het forum actief ben had ik er eigenlijk geen zin in, maar mijn lieve man stelde voor dat ik juist moest laten zien wat ik al kon. Omdat ik er niet teveel werk aan wilde hebben, heb ik de oranje marsepein die ik nog over had ook voor deze taart gebruikt en er bewust niet teveel bij geboetseerd. Gewoon 1 figuurtje om te laten zien dat ik het kan. Maar vanavond gaat ie bezorgd worden in Apeldoorn/Ugchelen. Ben erg benieuwd naar de reactie. Nou, hier is ie dan:




zaterdag 2 oktober 2010

Mijn verjaardag

Op maandag 4 oktober ben ik jarig. Ik word dan al 32 jaar, pff...klinkt toch wel oud hoor, hihi. Maar zo voel ik me niet en daar gaat het om zeg ik altijd zelf ;)
Vanmiddag heb ik het alvast gevierd, omdat iedereen maandag gewoon moet werken natuurlijk. 's Middags rond half 2 kwamen mijn zusje en haar gezinnetje als eerste aan. Ze hadden eventjes in de file gestaan, want eigenlijk wilden ze om 1 uur al komen. Maar goed, Manon rende meteen op haar grote nichtje af en er werd meteen ook druk geknuffeld, dus dat zat wel goed ;)
Rond een uurtje of 2 kwamen mijn ouders en niet veel later druppelde de rest van de visite binnen, wat vriendinnen, mijn schoonouders en later ook mijn zwager nog. Ik ben vreselijk verwend. Heb van mijn lieve man en dochters 2 mooie bedels gekregen voor aan mijn pandora armband. Een dieppaarse glasbedel en een bedel van Meneer de Uil en als geintje ook nog een fles Boswandeling (niet verkeerd). Van Manon heb ik nog een zelfgemaakt tasje met daarin een mooie tekening met gedichtje gekregen. Verder heb ik nog taartspulletjes gekregen, een cupcakestandaard, een spannend boek, een glasbedel voor de Trollbeads armband, aanvulling op mijn servies (lees wat er gesneuveld was), een boekenbon, douchegel, geld en al een hoop kaartjes, waaronder van 2 van mijn lieve scrapvriendinnen (thanx lieverds!)
Natuurlijk hoorde bij dit feestje ook een feestelijke taart en aangezien het nu echt officieel herfst is vond ik dit wel een mooi thema. Zie hier het resultaat:

De taart was gevuld met vanillepudding met appel/kaneelsaus en was volgens de "gasten" erg lekker.